Tot 20 sept. 2011: Expositie Van bij de wieg tot bij het graf

Plaats: Meertens Instituut, Joan Muyskenweg 25 te Amsterdam
maandag t/m donderdag, 9.00 uur – 16.00 uur
aanmelden verplicht, via e-mail  o.v.v. naam en aantal personen
Van 14 juni tot 20 september 2011
Toegang gratis

E E N L E V E N – L E T T E R L I J K – I N H A N D E N

VAN BIJ DE WIEG TOT BIJ HET GRAF

kleinschalig project van Ignace Schretlen

In het missaalkastje bij de “kinderingang” van zijn ouderlijk huis vond arts, auteur en beeldend kunstenaar Ignace Schretlen alle gelukwensen terug die zijn grootmoeder had ontvangen na de geboorte van zijn vader op 30 augustus 1919. Een selectie hieruit geeft een bijzonder tijdsbeeld. Citaten uit de felicitaties werden gekoppeld aan citaten uit brieven na het overlijden van zijn vader – voormalig hoogleraar kindergeneeskunde prof. dr. E.D.A.M. Schretlen – op 1 september 2000. Vanuit twee perspectieven – de wieg en het graf – heeft men “letterlijk” een leven in handen.

Toelichting

Het leven is een kronkelig pad vanaf de geboorte tot de dood oftewel van de wieg naar het graf. Op dit levenspad wachten ons blijde en droevige gebeurtenissen, vreugde en verdriet. We blikken vooruit en kijken terug.

Bij de geboorte van een kind wordt de wereld herboren, aldus Louis Amade, de tekstdichter van een groot aantal chansons van de Franse zanger Gilbert Bécaud. Met geboortewensen feliciteren wij de ouders en wordt het kind een gelukkige toekomst toegewenst. Aldus blikken wij vooruit!

Bij het dood van een dierbaar persoon richten wij onze blik op het voltooide leven van betrokkene. Wat betekent deze persoon voor ons? Uit brieven komt vaak tot uiting dat een en dezelfde persoon op uiteenlopende wijzen wordt beleefd. Dit doet recht aan het feit dat ieder mens veel facetten heeft. Een visie op de ander is altijd een visie vanuit een bepaald gezichtspunt.

“Een leven in handen, van bij de wieg tot bij het graf” is een kleinschalig project van beeldend kunstenaar, arts en auteur Ignace Schretlen. Een paar jaar geleden ontdekte hij toevallig dat zijn grootmoeder de felicitaties had bewaard, die waren gestuurd na de geboorte van zijn vader op 30 augustus 1919. Dit kind zou later kinderarts en hoogleraar kindergeneeskunde worden aan de Radboud Universiteit te Nijmegen.

Citaten uit de geboortewensen werden gekoppeld aan citaten uit de brieven die na het overlijden van zijn vader op 1 september 2000 werden verstuurd. Deze aan elkaar gekoppelde reeksen citaten omvatten op een bijzondere wijze een leven “van bij de wieg tot bij het graf”. Een curriculum vitae beperkt zich doorgaans tot de “harde lijn” die door feiten wordt bepaald.

Dit project belicht een levensloop vanuit de beleving van anderen op de betrokkene op het start- en het eindpunt. Het doet recht aan het feit dat niemand voor zichzelf leeft en dat iemands levenspad veel meer is of dient te zijn dan louter een opsomming van feiten. Het leven is een schakel en het leven van ieder van ons is verweven met dat van anderen.

Dat komt ook op een andere, bijzondere wijze tot uiting. De felicitaties bij de geboorte van een nieuw kind ontroeren met name omdat hierin ook de zorgen tot uiting komen van degenen die deze wensen schreven. Op één wens figureerde zelfs een van de loopgraven van het slagveld uit de Eerste Wereldoorlog. In die tijd bestonden er geen voorgedrukte kaarten.

In dit project kijken wij nadrukkelijk door de ogen van ánderen naar het leven van een mens, die zelf verder buiten beschouwing blijft. Hierdoor ontstijgt het project het individuele niveau. Op dezelfde wijze kan ieder mens worden belicht.

Het project werd eerder getoond in de expositieruimte Corrosia te Almere en in Perron III te Rosmalen.