Herdenkingscultuur en nieuwe publieke rituelen

In Nederland, maar ook elders in de wereld, is in de afgelopen decennia een uitgebreide herdenkingscultuur rondom ‘de publieke dood’ ontstaan. Het gaat hierbij zowel om de gewelddadige dood in het publieke domein als gevolg van verkeer, geweld of nationale ramp, als wel het (natuurlijk) overlijden van bekende Nederlanders (André Hazes, Eberhard van der Laan, Peter R. de Vries).

In dit onderzoeksproject wordt de vraag gesteld naar de overtuigingskracht en populariteit van de, grotendeels, nieuwe rituelen waarmee mensen de publieke dood herdenken. Daarnaast focust dit project op de toenemende behoefte om betekenisvolle plekken blijvend te markeren (‘monumentalisering’), herdenkingsmateriaal te bewaren, en deze als erfgoed te beschouwen.