November 2024: Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is krijgt geen roe

Vroeger dreigden Sint en Piet met de roe als je niet lief was. Nu is er genoeg lekkers voor iedereen, of je nu lief of stout bent geweest. Hoe konden de zak en roe verdwijnen?

God en Sint kennen een wisselwerking. Gelovigen beschouwden tegenslagen als opvoedkundige straffen van God. Zoals de zak van Sinterklaas een pedagogische functie had. Dat beaamt etnoloog Peter Jan Margry: “Sinterklaas is een intermediair naar God.” Hun karakter veranderde in de afgelopen decennia gelijkmatig. “We hebben een vrije samenleving, waarin voor een straffende God geen plaats meer is. In de opvoeding is een tik ook verboden. De tere kinderziel kan dat niet aan.”

Sinterklaas is dus ook zachter geworden. Waar bij de intocht vroeger luidkeels werd geroepen: ‘wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe’, horen we nu een lievere variant. ‘Ik heb genoeg lekkers voor heel Nederland’.

Volgens Margry werkte de oude methode wel. Je moet kinderen soms waarschuwen – zoals dat kan met de zak en roe – maar niet straffen. Hij waardeert het opvoedingskarakter van het sinterklaasfeest. “Maar doe dat liever met een speels, plagerig gedicht.”

Lees het hele artikel in Trouw (29 november 2024).