April 2024: Drop is géén typisch Nederlands product
Drop is Nederlands erfgoed, zou je denken als je hoort dat Nederlanders jaarlijks 2 kilo drop per persoon nuttigen. Marieke Hendriksen ontdekte dat drop helemaal niet zo Nederlands is. Ze beschrijft de geschiedenis van drop in Nederland in Het grote dropboek en geeft een interview bij de Volkskrant en RTV Utrecht.
‘Belichaamde kennis’
Tijdens haar onderzoek voor Het grote dropboek probeerde Hendriksen, cultuur- en wetenschapshistoricus, zelf drop te maken aan de hand van een recept uit 1698. Dit bleek lastiger dan gedacht en komt volgens Hendriksen door ‘belichaamde kennis’. Er zijn blijkbaar toch trucjes voor dingen die niet in het recept staan. Waarschijnlijk omdat de mensen die de recepten gebruikten en schreven dat destijds wisten en wij nu niet meer. Hoezo past een recept maken ook bij historisch onderzoek? “Het is in de eerste plaats een vorm van bronneninterpretatie. Wat staat er? Wat bedoelen ze daarmee? Als je het dan zelf gaat doen, blijkt het best ingewikkeld,” legt Hendriksen uit.
Typisch Nederlands?
Hendriksen volgt in haar boek hoe drop in de loop van de geschiedenis veranderde van medisch product tot snoep en in Nederland uiteindelijk nationaal erfgoed werd. Nederlanders eten er gemiddeld twee kilo per persoon per jaar van, en zijn daarmee met gemak de grootse dropeters ter wereld. Toch lijkt drop als typisch Nederlands product een recent verzinsel. Hendriksen: “Ik wist vanuit de medische geschiedenis dat zoethoutbereiding in de Nederlanden veel voorkwam, maar dat gebeurde óók in de omringende landen. Dus dan is de vraag: op welk moment zijn we drop gaan zien als typisch Nederlands product?” Dat kwam door één man, ontdekte Hendriksen. Een chemicus verklaarde na de tweede wereldoorlog dat drop goed was voor de gezondheid, goed paste bij het Nederlandse klimaat en dat het ‘een typisch Nederlands product’ was.
Meer weten? Lees het interview in de Volkskrant (19 april 2024) of bekijk een interview met Marieke Hendriksen bij RTV Utrecht (20 april 2024).
