Huishouden in Nieuw-Guinea. Zending en het kolonialisme van goede bedoelingen.

Hoe kon het dat in Nederlands-Nieuw-Guinea ruim twintig jaar na de afschaffing van de slavernij nog kinderen en volwassenen werden gekocht? Wie waren deze kinderen? Waar kwamen ze nu eigenlijk precies vandaan? Wat gebeurde er met hen nadat ze in een zendingshuishouden terechtkwamen?

Halverwege de negentiende eeuw streek een groep idealistische protestantse zendingsechtparen neer in Nieuw-Guinea. Hier – aan een kust van eilandjes, mangrovebossen en tropische wouden – probeerden zij de lokale Papoea-volkeren te beschaven en te bekeren. Ze begonnen huizen te bouwen, met gordijntjes voor de ramen, bijbelplaten aan de muur en een orgeltje om bij te zingen. Daar kwamen de Papoeakinderen terecht, die uit (lokale) slavernij werden gekocht en heropgevoed. Huishouden in Nieuw-Guinea vertrekt vanuit de vragen die deze kinderen oproepen. Het belicht de vele facetten van dit koloniale heropvoedingsproject – van naaikransjes tot tabaksplantages, schedelmeting tot collectebus, handel in paradijsvogels tot huwelijkspolitiek. Tegelijkertijd brandt de vraag, hoe Papoea’s zelf op de ‘goede bedoelingen’ van deze witte vreemdelingen reageerden. Waar mogelijk krabt dit boek de vrome laklaag van de zendingsbronnen af om de stemmen en perspectieven van Papoea’s zelf te ontwaren. Eén ding staat vast: Papoea’s lieten zich niet zomaar huishouden.

Het boek is vanaf 23 oktober te koop.

Auteur: Genderhistoricus Geertje Mak (NL-Lab)
Uitgeverij: Walburg Pers
ISBN: 9789464564419